Levenservaringen in Australië
2e
versie
In dit deel van ons blog, schrijf ik
over mijn vakantie in Australië. Ik ben vooral in het deel ‘New-South Wales’
geweest. Ik neem jullie mee naar de enorme stad ‘Sydney’, en vervolgens naar
het kleine onbekende dorpje ‘Killabakh’. (Quinta)
Het land Australië
Australië ligt in het continent Australië.
De andere landen in dat continent zijn: Tasmanië, Nieuw-Guinea en Timor. Veel
mensen denken dat Nieuw-Zeeland ook bij het continent hoort, maar die hoort
echter bij het bijna verzonken continent Zeelandië. Zeeland en Australië horen
beide bij de regio’s Oceanië en Australië. De officiële taal die ze daar
spreken is Engels met een accent en soms wat rare woorden. Canberra is daar de
hoofdstad. Australië ligt op het zuidelijk halfrond en er wonen meer dan 20
miljoen inwoners. (Aniek)
Na een hele lange reis in een benauwd vliegtuig,
landden we eindelijk in Sydney. Wanneer ik het vliegtuig uitstapte zag ik
alleen maar dor gras en dorre bomen. Het was namelijk winter in Australië, en in
die tijd viel er weinig regen.
Mijn oom Ewald(broer van mijn moeder) kwam
mijn moeder, broertje Guido en mijzelf ophalen van het vliegtuig(mijn vader
moest nog werken dus die kwam een paar weken later naar Australië). ‘Ik ben die
lange man met die cowboy achtige hoed op’ sms’te Ewald. En ja, we hadden hem zo gevonden. Ewald
woont zelf in Australië, dus we hebben hem lang niet meer in het echt gezien.
Toch voelde het heel normaal om hem te zien. Het grappige was dat hij Engels
mengde met Nederlands. Hij zei bijvoorbeeld dan: ‘Ik heb mijn “job” steeds
ergens anders.’ (Quinta)
Na een lange reis in de auto komen we bij een
bungalow- en natuurpark aan. Daar maak ik kennis met mijn
neefje Anton(ik had hem nog nooit gezien) en neef Ryan. We lopen samen naar de
bungalow waar ik met mijn moeder en Guido slaap. (Ewald, mijn Tante Karin, Ryan
en Anton slapen in hun ‘campertrailer’) De hele familie gaat buiten aan een
tafeltje zitten en al heel snel zien we de schattige ‘rainbowbirds’! Dat zijn
kleurrijke vogeltjes. Ze waren ontzettend mak en kwamen gewoon op je arm
zitten. Ik, mijn moeder en Guido gingen nog even een paar uurtjes slapen,
daarna gingen we door het natuurpark kanoën. (Quinta)
De volgende dagen gingen we naar Sydney. Daar
gingen we activiteiten doen, in winkels kijken, naar markten, speeltuinen(ja
zelfs die zijn er daar!) en ’s avonds gingen we in een restaurant eten.
Na een paar dagen in Sydney rond te struinen,
vertrekken we naar Karins familie. Sommige
familieleden van Karin zijn Nederlands, maar dat versta je niet altijd
heel goed(omdat ze 50 jaar geleden naar Australië zijn geëmigreerd). Ondertussen kwam mijn nicht Nikki(die op
zichzelf woont) even langs, maar een paar dagen daarna gaat ze al weer weg.
Nikki ging in de paar dagen veel leuke dingen met ons doen, waaronder klimmen
en ‘Middeleeuws’ dansen. (Quinta)
Het
Sydney Opera House: staat in Australië (in Sydney). Het
Opera House is voor Sydney net zo iets als de Eiffeltoren voor Parijs. Er werd
een wedstrijd gehouden over hoe het Opera House eruit kwam te zien. Jørn Utzon
won deze wedstrijd en zijn ontwerp zou gebruikt worden. Het budget voor het
gebouw was meer dan 14 keer zo veel. (Aniek)
Toeristische
attracties
Great Barrier Rif:
in Australië heb je het Great Barrier Rif. Dat ligt in de Koraalzee voor de
kust van Queensland(plek in Noord-Oost Australië). De Great Barrier Rif is een
koraalrif en bestaat uit 2900 riffen en 900 eilanden. Het is daarbij de
grootste koraalrif ter wereld. Het koraalrif is gemaakt door miljoenen kleine
organismen, oftewel koraalpoliepen. De Great Barrier Rif is de grootste
toeristische attractie van Australië. Je kan er veel activiteiten doen zoals
een rondvaart of duiktocht. Het koraalrif is voor de helft kleiner dan in 1985.
Veel mensen denken dat het vooral door de opwarming van de aarde en dus ook het
oceaanwater komt, maar dat is voor slechts 10% de oorzaak. Voor 42% komt het
door koraaletende zeesterren en voor 48% door stormen. (Aniek)
In de laatste week dat we in Australië waren,
zijn we met z’n allen nog naar een paar stranden/ natuurparken geweest. Dat was heel leuk om te doen, maar het meest leuke vond ik het
leven op de boerderij, vanwege alle dieren en de ruimte om je heen. Die plek zou ik nooit
vergeten! Helaas is 22 januari 2015 de 6-jarige Snowy overleden aan een wond in
haar been. Zo zie je ook hoe ruig het landschap daar is, en hoe gevaarlijk. Het
is zo moeilijk om te beseffen dat dit paard waar ik zo vaak mee omgegaan ben,
er niet meer is, en dat geeft wel een boos gevoel over Australië. Want als
Snowy in Nederland had gestaan, waar de grond vlak en overzichtelijk is, dan
was er waarschijnlijk helemaal niks gebeurd… (Quinta)
1 opmerking:
Aniek en Quinta,
Het is leuk om meer over Australie te lezen en ook om het verhaal van Quinta te weten te komen.
De opbouw van het verhaal en de samenhang valt echter tegen. De stukken met zakelijke informatie over Australie en het eigen verhaal passen niet bij elkaar. Het lijken twee verschillende teksten, maar dan aan elkaar geplakt.
Het verhaal van Quinta zou een leuke aanvulling kunnen zijn, maar dan als een korte alinea. Nu lijkt het teveel op een reisverslag en dat is echt een ander soort tekst dan een artikel, zoals gevraagd in de opdracht. Bij een artikel schrijven, komen ook andere (en moeilijker) schrijfvaardigheden kijken.
Tussen de alinea's zie ik weinig tekstverbanden en signaalwoorden, waardoor het ook geen geheel lijkt.
De inleiding past eigenlijk niet bij de opdracht of de tekst. Misschien had een leuk voorval uit de reis van Quinta als inleiding kunnen dienen, om dan vervolgens over Australie zelf te vertellen.
Let op als je tegenwoordige en verleden tijd door elkaar gebruikt. Tip; doe dit eigenlijk liever niet; het leest heel onrustig. Kijk maar eens naar de zin 'Ondertussen ...'
Een reactie posten